Ciastka.. z gofrownicy.

A jednak, tak też się da. Zamiast siedzieć przed mapą i zapamiętywać kolejne nazwy najmniej znanych i zauważalnych nazw wysp, lub zeszytem od polskiego, przypominając sobie Horacjanizm, dzieła Petrarki czy dramaty szekspirowskie.. ja ponownie otwieram gofrownicę. Nie piekę gofrów, a ciastka. Cudowne, maślane, chrupiące ciasteczka.

 Kaś miała rację, ciężko jest zachować umiar, gdy ma się je pod ręką. Do następnego dnia na pewno nie przetrwają.. No, chyba, że nikt inny w domu nie je ciastek...(w co nie wierzę!)

Możecie formować większe, lub mniejsze.. a może całe, wielkości gofra. Z lukru zrezygnowałam, bo faktycznie same w sobie są dość słodkie. Ale można też polać je gorzką czekoladą. Cudo!

 

Ciastka z gofrownicy

robiłam z połowy porcji

110g masła w temperaturze pokojowej
110g cukru pudru
szczypta soli
1/2 - 1 łyżeczka cynamonu
1 jajko
140 g mąki

Masło z cukrem utrzeć na krem, dodać jajko, ponownie zmiksować. Doprawić solą i cynamonem, wymieszać. Na koniec wsypać przesianą mąkę i wszystko dokładnie połączyć. Piec w gofrownicy przez 2 minuty, nakładając ciasto łyżeczką.

Po upieczeniu są trochę miękkie, ale ostygnięte powinny stwardnieć i zrobić się przyjemnie (bardzo, bardzo) chrupiące. 

Smacznego!