Wegetarianizm, Owoweganizm i Weganizm

Dlaczego wege?

Trochę poczytałam i stwierdziłam, że warto napisać osobny post na blogu, dotyczący wegetarianizmu, weganizmu i owoweganizmu. (nazywajcie sobie jak to chcecie, chodzi mi o balans w diecie i naturalny sposób odżywiania) i uzasadnić dlaczego od kilku miesięcy Soul Cakes bombarduje was przepisami z cyklu ,,Wegańskie....” przerzucił się na przepisy roślinne i publikuje je z niepohamowaną radością.

Do dzieła!

Możliwości naszych organizmów pozwalają nam na przeżywanie nawet 150 lat, jednak ludzie
w dzisiejszych czasach żyją po 70 lat, borykając się z chorobami cywilizacyjnymi, takimi jak: cukrzyca, miażdżyca i choroby serca. Przywrócić naturalny zegar biologiczny naszym organizmom i zapobiec wyżej wymienionym chorobom można w jeden prosty sposób – zmieniając swoją dietę na bardziej naturalną.

Zadajmy sobie podstawowe pytanie. Czy w ogóle jesteśmy przystosowani do tego, by jeść mięso?

Nasz przewód pokarmowy, język, skład chemiczny śliny, zęby – podobny jest do istot owocożernych, a nie mięsożernych. Długi przewód pokarmowy człowieka powoduje, że mięso w nim zalega (fermentuje, gnije → co prowadzi do pieczenia, zgagi..) U mięsożernych przewód pokarmowy jest krótki. Co więcej, organizm ludzki nie radzi sobie zbyt dobrze z trawieniem białka zwierzęcego:
„Natychmiast po zjedzeniu mięsa lub jego przetworów wzrasta szybko ilość białych ciałek krwi. Takie zjawisko występuje tylko wtedy gdy organizm chce bronić się przeciwko chorobom.”

Mięso, które kupujemy nafaszerowane jest hormonami i antybiotykami. Zwierzęta chorują na białaczkę, gruźlicę.. są karmione zepsutą paszą i odpadami przemysłowymi. Negatywny wpływ na spożycie zbyt dużej ilości wołowiny jest widoczny w USA, czy Skandynawii – właśnie tam stale przybywa chorych na białaczkę.

A co z rybami?

Mama zawsze mówiła „Ale rybkę to zjedz” i jadłam, bo lubiłam. Mięso ryb należałoby do najzdrowszego rodzaju mięsa, gdyby nie ogromne zanieczyszczenia wód. NależałoBY, bo w istocie, mięso ryb to skumulowany zbiornik pierwiastków ciężkich. Coraz więcej ryb ma choroby skóry, wrzody i nowotwory, powstałe w wyniku skażenia wód.

„We wszystkim jest chemia. Co za różnica czy zjem schaboszczaka czy marchewkę... i tak mnie to zabije”

To prawda, ze w dzisiejszych czasach prawie wszystko jest skażone, ale stopień tego skażenia jest nierówny! Wg. 300 stopniowej skali skażenia substancjami szkodliwymi (np. pestycydami) Mięso zajmuje pierwsze miejsce z cudowną liczbą 281, produkty mleczne 112; podczas gdy ziemniaki 003, zboże 008, jarzyny korzeniowe 007, liściaste 036, owoce 027 – nie wiem jak Wy, ale ja widzę różnicę między schabowym (który kocha i kumuluje toksyny) a marchewką.. ;)


Energia – coś co mną wstrząsnęło, czyli mała ciekawostka dotycząca aury
(której nie należy brać sobie do serca, ale mi się spodobała - to piszę)

Każde ciało wypromieniowuje energię. Człowiek powinien spożywać te pokarmy, które mają jak największe pole energetyczne (6000-8000 angstremów) – stad czerpiemy energię i chęci (!) do życia. Do tych pokarmów należą zboża, owoce, nasiona, warzywa. Suszone owoce czy warzywa potrafią zachować takie pole do kilku lat, podczas gdy pole energetyczne zwierzęcego mięsa (od chwili zabicia) drastycznie spada. (i już po 2 dniach może być równe 0.)

Mleko, jogurty i jajka
Mleko zwierzęce różni się od mleka kobiet (to jasne) w składzie chemicznym i zawartości tłuszczu. To drugie jest niezbędne człowiekowi w pierwszym roku życia. Po 2-3 latach mleko u świeżo upieczonych mam zanika i dzieje się to nie bez przyczyny.

Enzym trawiący kazeinę w mleku zanika po 5-7 roku życia, przez co picie mleka jeszcze w okresie szkolnym może okazać się szkodliwe. Dolegliwości żołądkowe, nowotwory, choroby wieńcowe są spowodowane złogami chorobotwórczymi – które powstają w skutek zaklejonego kazeiną układu trawiennego. To samo tyczy się nietolerancji laktozy –  Tłuszcz z mleka homogenizowanego wnika bezpośrednio do krwi, powodując choroby układu krążenia, miażdżycę i zawały.

Jogurty czy kefiry są dobrze trawione przez organizm. Bakterie w nich zawarte mają właściwości lecznicze (polecam obejrzeć filmik o jogurcie kokosowym, o tutaj: KLIK )
Jedyną wadą jest to, że produkuje je się z surowego mleka, co daje zagrożenie, ze również są skażone chorobą, która mogła dotknąć bydło.

Jajka – najbezpieczniejsze z pokarmów odzwierzęcych. Chociaż tu i tak kierowałabym się w stronę jaj od kur z wolnego wybiegu.


Wapń
To prawda, że mleko jest bogate w wapń. Ale wapń znajdziemy również w warzywach liściastych, mące z pełnego przemiału..  Zwłaszcza zielone warzywa liściaste są doskonałym źródłem wapnia. (jak również soja, fasola, suszone figi, brzoskwinie, brukselka, owies, orzechy, migdały....) Ważne jest by wraz z wapniem występował fosfor – co ma miejsce w warzywach i owocach.

Żelazo

Nieważny jest poziom żelaza w produkcie a jego przyswajalność. Najbardziej przyswajalne żelazo znajdziemy w suszonych owocach, pietruszce. Ważne by w diecie była odpowiednia ilość witaminy C, która ułatwia to przyswajanie.
Źródłami żelaza są między innymi: szpinak, biała fasola, groch, kasza gryczana, brukselka, tofu, owies, soczewica, brokuły, winogrona, pełne pieczywo i ryż.

Białko – gdzie moje białko??
Zacznijmy od tego,że niedobór białka nie jest tak szkodliwy jak jego nadmiar. A żyjemy w czasach, gdzie ludzie oszaleli na punkcie białka i czasami świadomie przeciążają sobie nim nerki i wątrobę. W pełni wartościowe białko znajdziemy w każdej roślinie. To szczególnie wartościowe – w orzechach, roślinach strączkowych i różnych zbożach.
Przyswajalność białka:
,,  mięso 65% → mleko 80% → ser 70% → zboża 60% → warzywa i owoce 90-100% ''
kopara opadła? Mi tak.

TO CO TY JESZ?!?

A to, co potrzebuję – do życia.
Raporty amerykańskich lekarzy (^^) sugerują aby komponować posiłki z 4 grup pokarmowych:
Warzyw, zbóż, owoców i nasion.

Przy czym:

warzywa, owoce i grzyby – powinny stanowić 60% diety
zboża – 20%
orzechy i nasiona – 15%
inne: miód (tak! Miód!), tłuszcz, przyprawy – 5%

Procenciki podałam jako bonus, nie wydaje mi się, że ktokolwiek ma czas i chęci by kontrolować swoją dietę w takim stopniu.

„Żelazną zasadą powinno być: Co się da, jeść na surowo. Jeść jak najwięcej surowych potraw (co najmniej 50%)” → może brzmieć strasznie, ale to prawda. Miesiąc gdy próbowałam surowego weganizmu (za wyjątkiem ciepłych porannych owsianek) był dla mnie miesiącem energii i wyrastających baby hair. Gorąco polecam taki styl odżywiania!

Jaki wniosek z tego wpisu?
Przede wszystkim – weganizm to źródło energii, dobrego samopoczucia, koloru i ekscytacji w kuchni. Ludziom prowadzącym wegański tryb życia niczego nie brakuje, a wręcz mogą cieszyć się rozkwitającą witalnością i czerpać satysfakcje ze świadomości, że inwestują we własne zdrowie. Co więcej – taka dieta nie ma ograniczeń. Do wszystkich dziewczyn rozpaczliwie szukających diety cud: Koniec z pilnowaniem porcji, inwestujesz we własne zdrowie i nic nie idzie w boczki ;)

Nie należy popadać w skrajności – masz ochotę na jajko, jogurt, kurczaka, ciasto u babci czy lody w najlepszej lodziarni w mieście - to je zjedz. Wszędzie musi być zachowany balans, a tym wpisem chciałam tylko pokazać, że warto spróbować diety wegańskiej i doświadczyć tych wszystkich cudownych zmian w organizmie i sposobie myślenia. Najprościej jest zacząć od wegetarianizmu (spożywanie wszystkich kolorowych warzyw, owoców, nasion i zbóż, przetworów mlecznych i jajek a wykluczenie mięsa) przejścia na owoweganizm (spożywanie wszystkich kolorowych warzyw, owoców, nasion i zbóż, jajek a zrezygnowanie z produktów mlecznych i mięsa) i ostatecznie totalnie "zweganizowanie" (spożywanie wszystkich kolorowych warzyw, owoców, nasion i zbóż)


„Dobry kucharz to artysta” a weganizm to dla mnie zabawa dająca możliwość rozwijania kulinarnych pasji :)

O Ekonomicznych i humanitarnych aspektach weganizmu być może też wkrótce napiszę.. ale to już burzliwy temat i nie wiem czy Soul Cakes byłby go w stanie udźwignąć.